Άτιτλο.
Μισή θάλασσα
και μισή στεριά
χωρίστηκε η καρδιά μου,
αφού κι ότι αγαπώ,
το πήρε μακριά μου…
Πέσμου αν μ ‘ ακούς τα δειλινά, ακούγεται η φωνή μου…
Πέσμου, η αλμύρα σου έφερε
ποτέ τα δάκρυα μου…
Και το φεγγάρι, σαν θωρείς,
ποτέ μην το ρωτήσεις,
αν με έχει δει να κλαίω…
Άκου,
μέσα στην νεκρική σιωπή της νύχτας, άκου,
αυτήν την ώρα πως κλαίει η γοργόνα,
με πόσο πάθος στην φωνή,
ζητάει την αγάπη…
Κοίτα τα αστέρια, όσο κι αν λάμπουν, το φως τους δεν φτάνει στη γη…
Κι έτσι σε ονόμασα φεγγάρι μου,
για να φωτιζεις την ψυχή μου,
να βλέπω την μορφή σου…
Ξέρω,
κάποιες φορές που χάνεσαι,
μεγαλώνει η αγάπη μου για σένα,
κι η νοσταλγία με οδηγεί,
σε δρόμους που πονάνε…
Κι αντιστέκομαι,
βάζω τη λογική
κόντρα στην καρδιά,
γιατί δεν θέλω
να σβηστούν τα ίχνη σου…
Ποιήτρια: Elena Grammenou mavroidi
……………………………………………………………….
Ως ‘Elena Grammenou mavroidi’ υπογράφει τα ποιήματα της η ποιήτρια Ελένα Γραμμένου-Μαυροειδή κάτοικος Αθηνών με καταγωγή από την Κέρκυρα. Δουλειά της έχει δημοσιευθεί στον έντυπο και τον ηλεκτρονικό τύπο ενώ στα μέσα του Οκτωβρίου θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις «‘Οστρια» η πρώτη της ποιητική συλλογή.
Την Ελένα συναντάτε στο διαδίκτυο και στον προσωπικό της λογαριασμό: Elena Mavroidi.
Πίνακας ζωγραφικής : Federico Beltran Masses, πηγή: Ομάδα ‘Τέχνη’.
Για την diafaneia.eu
Τασσώ Γαΐλα
Αρθρογράφος-Ερευνήτρια.
